1:1 จากเปาโล ผู้เป็นทูตพิเศษของพระเยซูคริสต์ตามพระประสงค์ของพระเจ้า กับจากทิโมธี น้องของพวกเฮา เรียนพวกพี่น้องในกลุ่มผู้เซื่อของพระเจ้าอยู่เมืองโครินธ์ พร้อมกับพี่น้องคนของพระเจ้าทั้งหลายผู้อยู่ทั่วแคว้นอาคายา

1:2 ขอให้พระกรุณาธิคุณกับสันติภาพจากพระเจ้า พ่อของพวกเฮา กับจากองค์พระเยซูคริสต์เจ้า ดำรงอยู่กับพวกเจ้าไว้เด้อ

1:3 จั่งขอขอบคุณพระเจ้า พ่อของพระเยซูคริสต์เจ้าของคนเฮา เป็นพ่อผู้แสดงความเมตตา แล้วกะเป็นพระเจ้าผู้ที่ให้การเล้าโลมหนุนใจในเมิ้ดคู่แนว

1:4 ซึ่งเพิ่นได้เล้าโลมหนุนใจพวกเฮาในยามทุกข์ยากคู่แนวของพวกเฮาฮั้น เพื่อพวกเฮาสิได้เล้าโลมหนุนใจคนอื่นๆ นำ ผู้ที่มีความทุกข์ยากต่างๆ ด้วยการเล้าโลมหนุนใจฮั้นซึ่งพวกเฮาเองได้ฮับจากพระเจ้า

1:5 คือจั่งที่ความทุกข์ยากของพระคริสต์ได้หลั่งไหลเข้ามาสู่ซีวิตของพวกเฮาหลายส่ำใด ในทำนองเดียวกัน การเล้าโลมหนุนใจที่เฮาได้ฮับมาจากพระคริสต์ กะล้นเข้ามาหลายส่ำฮั้นคือกัน

1:6 แล้ว คั่นพวกเฮาได้ถืกความทุกข์ยาก มันกะเพื่อความซูใจกับความรอดเพื่อพวกเจ้า นี้กะเสริมกำลังใจให้พวกเฮามีแฮงเพื่อทนเอาได้ต่อความทุกข์ยากฮั้น แล้วคั่นพวกเฮาได้ฮับการเล้าโลมหนุนใจหรือบ่กะตาม ที่เฮาทนเอาฮั้นกะเพื่อความซูใจกับความรอดของพวกเจ้า

1:7 แล้วความหวังที่พวกเฮามีให้พวกเจ้ากะมั่นคง ย้อนพวกเฮาฮู้กันว่า ในการที่พวกเจ้ามีส่วนฮ่วมในความทุกข์ยากของเฮาส่ำใด พวกเจ้ากะสิมีส่วนฮ่วมในการเล้าโลมหนุนใจของพวกเฮาส่ำฮั้นคือกัน

1:8 พี่น้องทั้งหลาย เอ้ย พวกเฮาอยากให้พวกเจ้าฮู้เถิงความทุกข์ยากของเฮาที่เกิดในแคว้นเอเซียฮั้น เฮ็ดให้เฮาหนักใจจนเกินกำลังที่สิทนเอาได้ เถิงขนาดว่าพวกเฮาเมิ้ดหวังที่สิเอาซีวิตรอดได้

1:9 เอ่อ พวกเฮาเองได้ถืกลงอาญาประหารซีวิต กะเพื่อพวกเฮาสิบ่ได้ไว้ใจในโตเอง แต่ไว้ใจในพระเจ้า ผู้เพิ่นสามารถให้คนตายเป็นขึ้นมาได้

1:10 ผู้ได้ซ่อยให้พวกเฮาหวิดพ้นจากการตายอย่างโหดเหี้ยมฮั้นมาแล้ว แล้วกะยังซ่อยให้พวกเฮาหวิดพ้นอยู่เลื่อยๆ แม่นผู้ที่พวกเฮาไว้ใจกันว่า เพิ่นกะยังสิซ่อยเฮาอีกต่อๆ ไปนำ

1:11 แล้วพวกเจ้าได้ซ่อยพวกเฮานำ ด้วยการอธิษฐานเผื่อ แล้วในที่สุดมีอีกหลายคนสิได้ขอบคุณพระเจ้าโดยผ่านทางพวกเฮา เนื่องจากทรัพย์ฮั้นที่หลายคนในพวกเจ้าได้ถวายมา เพื่อเป็นของขวัญซ่อยพวกเขา

1:12 ความภูมิใจของพวกเฮาเป็นจั่งซี้ คือใจของพวกเฮาเป็นพยานในโตเองว่า การที่พวกเฮาวางโตอยู่ทางโลกนี้ กะเป็นโดยการถวายเกียรติต่อพระเจ้าด้วยใจจริง บ่แม่นด้วยใซ้ปัญญาทางเนื้อหนัง แต่ด้วยเห็นแก่พระกรุณาธิคุณของพระเจ้าต่อพวกเจ้าอย่างเหลือล้น

1:13 คือพวกเฮาบ่ได้เขียนเรื่องอื่นๆ มาเถิงพวกเจ้าดอก นอกจากเรื่องที่พวกเจ้าได้อ่านกับได้ยอมฮับฮั้น ซึ่งข้อยหวังว่าในที่สุด พวกเจ้าสิได้เข้าใจดี

1:14 คือจั่งที่พวกเจ้าได้ยอมฮับฮู้จักดีในพวกเฮามาแล้ว จั่งภูมิใจกับพวกเฮานำ คือจั่งที่พวกเฮาสิได้ภูมิใจในพวกเจ้าในมื้อของพระเยซูเจ้าที่สิมาฮั้น

1:15 แล้วย้อนความมั่นใจที่ข้อยมีในเรื่องนี้ ข้อยมุ่งว่าสิมาแวะหาพวกเจ้าก่อน เพื่อสิเป็นประโยชน์ให้พวกเจ้าสองต่อ

1:16 คือข้อยตั้งใจสิแวะมาหาพวกเจ้าระหว่างที่เดินทางไปแคว้นมาซิโดเนีย แล้วบัดข้อยกลับมาจากมาซิโดเนียฮั้น กะสิแวะมาหาพวกเจ้าอีก แล้วกะสิให้พวกเจ้าส่งข้อยออกเดินทางไปแคว้นยูเดีย

1:17 จั่งซั้น บัดข้อยตั้งใจว่าสิมาหาเจ้าฮั้น ข้อยได้เว้าอย่างลังเลใจบ้อ หรือในสิ่งที่ข้อยมุ่งหมายตั้งเป้าไว้ฮั้น ข้อยได้วางเป้าตามเนื้อหนังบ้อ คือสำหรับโตข้อยหนิ คั่นว่าแม่น ข้อยกะว่าแม่นโลด แล้วคั่นว่าบ่แม่น ข้อยกะว่าบ่แม่นโลด

1:18 แต่ว่า ตามที่พระเจ้าเป็นผู้สัตย์จริงส่ำใด แนวที่เฮาเว้ากับพวกเจ้ากะเป็นคำสัตย์จริงจั่งซั้น บ่มีการลังเลเลย

1:19 ย้อนว่า พระบุตรของพระเจ้าคือพระเยซูคริสต์ ผู้ซึ่งพวกข้อยได้ประกาศให้พวกเจ้าฮั้น คือโตข้อยเอง พร้อมกับ สิลวานัส กับ ทิโมธีนำ แล้วพวกเฮาบ่ได้ประกาศแบบลังเลซื่อๆ แต่ด้วยความมั่นคงอันแน่วแน่ในเพิ่น

1:20 ย้อนว่าคำมั่นสัญญาของพระเจ้าในพระเยซูคริสต์ฮั้น กะล้วนแต่มั่นคงแน่วแน่แม่นเมิ้ดคู่ข้อ ย้อนเหตุนี้เฮาจั่งเว้าว่า “อาเมน” เอ้อ แม่นแท้ จั่งเป็นเหตุที่เฮาถวายเกียรติแด่พระเจ้า

1:21 แล้วบัดนี้ แม่นพระเจ้าเอง เป็นผู้ที่ได้เจิมได้แต่งตั้งพวกเฮาไว้ให้กับพวกเจ้าอยู่ในพระคริสต์

1:22 กับพระเจ้าเพิ่นได้ประทับตราพวกเฮาไว้ กับได้โปรดให้พระวิญญาณไว้ในใจของพวกเฮา เป็นค่ามัดจำรับรองไว้

1:23 นอกจากฮั้นอีก ข้อยขออ้างพระเจ้าให้เป็นพยานยืนยันเถิงความตั้งใจของข้อยว่า ที่ข้อยยังบ่ได้มาเถิงเมืองโครินธ์ฮั้น ย้อนข้อยอยากเว้นพวกเจ้าไว้ซะก่อน

1:24 บ่แม่นว่าพวกเฮาเป็นเจ้าเป็นนายเหนือความเซื่อของพวกเจ้าดอก แต่พวกเฮาเป็นแต่ผู้ฮับใซ้นำกัน เพื่อเสริมสร้างความปิติยินดีของพวกเจ้า คือพวกเจ้ายืนมั่นอยู่ได้ ย้อนความเซื่อ