2:1 แล้วบัดฮอดมื้อฉลองเพ็นเทคอสต์ พวกหมู่ลูกศิษย์ฮั้นกะเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน มาโฮมกันอยู่บ่อนเดียว

2:2 แล้วในหว่างฮั้นพอดี มีเสียงดังก้องลงมาจากฟ้า คือจั่งเสียงลมพายุแฮงเข้าทั่วเฮือนที่เขาพวมนั่งอยู่

2:3 แล้วมีแสงลักษณะเป็นคือลิ้นปานแปวไฟ กระจายไปอยู่เทิงหลังพวกเขาคู่คน

2:4 แล้วพวกเขาได้ประกอบด้วยพระวิญญาณ จั่งตั้งต้นเว้าเป็นภาษาต่างๆ ตามที่พระวิญญาณพาให้เว้า

2:5 บัดหนิ มีพวกซาวยิวจากคู่ประเทศทั่วใต้ฟ้าอยู่ฮั่น เป็นผู้ที่ยำเกรงพระเจ้า มาพักอยู่เมืองเยรูซาเล็ม

2:6 แล้วบัดพอได้ยินเสียงเลื่องลือออกไปฮั่น พวกเขาจั่งมาจับกลุ่มกันฟัง เขากะเป็นตางึดย้อนต่างคนต่างกะได้ยินพวกลูกศิษย์ฮั้น เว้าเป็นสำเนียงท้องถิ่นของพวกเขาเองแต่ละคน

2:7 พวกเขาเลยแปลกใจเป็นตางึด ทึ่งใจจั่งเว้ากันว่า “นี่แน่ะ คนพวกที่เว้ากันหนิ เป็นไทกาลิลีบ่แม่นบ้อ

2:8 แล้วเป็นหยัง พวกเฮาจั่งได้ยินเขาเว้าเป็นภาษาท้องถิ่นของบ้านเกิดเมืองนอนของเฮาเอง

2:9 คือซาวปารเธีย ซาวมีเดีย ซาวเอลาม กับคนที่อาศัยอยู่ในเขตเมโสโปเตเมีย กับแคว้นยูเดีย แคว้นคัปปาโดเซีย แคว้นปอนทัส กับเอเชียนำ

2:10 กับในแคว้นฟรีเจีย แคว้นปัมฟีเลีย ประเทศอียิปต์ ในแคว้นลิเบียซึ่งอยู่แถวนครไซรีน กับคนมาจากกรุงโรม ทั้งพวกยิวกับคนต่างซาติที่เข้าความเซื่อนำคนยิว

2:11 กับซาวเกาะครีต พร้อมกับซาวอาระเบียนำ พวกเฮาต่างคนต่างกะได้ยินคนหมู่นี้ ประกาศพระราชกิจอันล้ำเลิศของพระเจ้า เป็นสำเนียงภาษาต่างๆ ของพวกเฮาเอง”

2:12 พวกเขาจั่งงึดขนาด เลยเกิดสงสัยเว้ากันว่า “แนวนี้หมายความว่าจั่งใดหน้อ”

2:13 แต่ผู้ลางคนกะเว้าเยาะเย้ยว่า “คนหมู่นี้เมาเหล้าองุ่นดองใหม่ซื่อๆ ดอก”

2:14 แต่เปโตรได้ยืนขึ้นกับทูตพิเศษสิบเอ็ดคนฮั้น เว้าเป็นเสียงดังให้คนอยู่ฮั่นฟังว่า “ซาวยูเดียกับคู่คนที่อยู่ในเมืองเยรูซาเล็มทั้งหลายเอ้ย ฟังข้อยเว้าเด้อ ให้ฮู้จักว่า

2:15 คนหมู่นี้บ่ได้เมาอีหยังตามอย่างพวกเจ้าคึดฮั่นดอก ย้อนว่าเป็นเวลาแค่สามโมงเซ้าเอง

2:16 คือเหตุการณ์แนวหมู่นี้ได้เป็นไปตามพระคำ ที่โยเอลผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าได้เว้าไว้ว่า

2:17 ‘พระเจ้าเว้าว่า ในยุคสุดท้ายพู้น เฮาสิเทพระวิญญาณของเฮาออกมาเหนือเมิ้ดคู่คน ลูกซายลูกสาวของพวกเจ้าสิเว้าคำพยากรณ์ ซายหนุ่มของพวกเจ้าสิเห็นนิมิตหมาย แล้วผู้เฒ่าผู้แก่กะสิฝันเห็นแนวฮั่นแนวนี่

2:18 แล้วในยามฮั้น เฮาสิเทพระวิญญาณของเฮาเทิงทาสซายกับทาสญิงของเฮา แล้วคนหมู่ฮั่นสิพยากรณ์นำ

2:19 แล้วเฮาสิเฮ็ดเหตุการณ์มหัศจรรย์อันอยู่เทิงท้องฟ้า กับเครื่องหมายอันสำคัญอยู่แผ่นดินโลกข้างล่าง เป็นทั้งเลือด ทั้งไฟ พร้อมทั้งไอ ทั้งควัน

2:20 ตะเว็นกะสิมืดไป เดือนกะสิกลายเป็นเลือด อันนี้ก่อนสิฮอดมื้อสำคัญอันยิ่งใหญ่ของพระผู้เป็นเจ้าฮั่น

2:21 แล้วมันสิเป็นไปในตอนฮั้นว่า ผู้ใดที่ฮ้องหาออกพระนามของพระผู้เป็นเจ้า ผู้ฮั้นกะสิรอดพ้น’

2:22 พวกซนซาติอิสราเอลเอ้ย ให้ฟังความเว้านี้เด้อ คือพระเยซูซาวนาซาเร็ธนี้ ผู้ที่พระเจ้าพอใจแต่งตั้งไว้ โดยให้มีเหตุการณ์มหัศจรรย์กับเครื่องหมายอันสำคัญต่างๆ เกิดขึ้นอยู่นำพวกเจ้า แนวที่พระเจ้าได้เฮ็ดผ่านทางพระเยซูฮั้น ที่พวกเจ้าเองฮู้จักอยู่แล้ว

2:23 แล้วเพิ่นผู้นี้ล่ะ ที่ถืกมอบไว้ตามแผนการณ์ที่พระเจ้าได้วางไว้ล่วงหน้ามาก่อนฮั้น พวกเจ้าเองจั่งได้จับเอาเพิ่นโดยทางมือซั่ว ไปขึงไว้ประหารให้ตาย

2:24 ซึ่งผู้นี้ล่ะ ที่พระเจ้าได้บันดาลให้มีซีวิตเป็นขึ้นมาจากตาย โดยได้ให้หลุดพ้นจากความเจ็บปวดแห่งความตายเสียแล้ว ย้อนว่าความตายฮั้นสิครอบงำเพิ่นไว้บ่ได้เลย

2:25 คือ กษัตริย์ดาวิดจั่งได้เว้าไว้เถิงเพิ่นว่า ‘ผู้ข้าได้เห็นพระผู้เป็นเจ้ามาก่อน อยู่ต่อหน้าผู้ข้าเสมอ คือเพิ่นอยู่เบื้องขวาของผู้ข้า ผู้ข้าจั่งสิบ่ได้หวั่นไหวเลย

2:26 จั่งซั้น จิตใจของผู้ข้าจั่งยินดี กับลิ้นในปากของผู้ข้าจั่งม่วนซื่น หลายกว่าฮั้นอีก ตนโตของผู้ข้าสิพักพิงอยู่ในความหวังนำ

2:27 โดยว่าท่านสิบ่ปะถิ้มจิตวิญญาณของผู้ข้าไว้ในนรก ทั้งท่านสิบ่ยอมให้ผู้บริสุทธิ์ของท่านที่สิเห็นความเปื่อยเน่าไปนำ

2:28 ท่านได้โปรดให้ผู้ข้าฮู้จักหนทางซีวิต แล้วท่านสิโปรดให้ผู้ข้าเต็มไปด้วยความปีติยินดีต่อหน้าท่านนำ’

2:29 จั่งซั้น พี่น้องทั้งหลายเอ้ย ข้อยจั่งขออนุญาตเว้านำพวกเจ้าอย่างโปร่งใสเถิงกษัตริย์ดาวิด ปู่ทวดของพวกเฮาว่า ลาวได้ตายไปแล้วพร้อมกับถืกฝังไว้นำ แล้วอยู่กับพวกเฮา ซึ่งยังอยู่ในอุโมงค์ของลาวจนฮอดคู่มื้อนี้

2:30 จั่งซั้น ซึ่งลาวได้เป็นผู้เป็นปากเป็นเสียงผู้หนึ่ง แล้วจั่งฮู้ว่าพระเจ้าได้สัญญาไว้กับลาว โดยให้คํามั่นสัญญาไว้ว่า สิมีผู้หนึ่งออกมาจากแอวของลาว คือสิได้เกิดตามเซื้อสายเนื้อหนังของลาว แล้วพระเจ้าเพิ่นกะสิแต่งตั้งผู้ฮั้น คือพระคริสต์ ให้มาประทับอยู่บัลลังก์ของลาวต่อ

2:31 กษัตริย์ดาวิดฮั้นกะได้ล่วงฮู้ล่วงเห็นเหตุการณ์นี้มาก่อนแล้ว จั่งได้เว้าเถิงการมีซีวิตเป็นขึ้นมาจากตายของพระคริสต์ว่า ‘จิตวิญญาณของเพิ่นสิบ่ได้ถืกปะถิ้มไว้ในนรก ทั้งเนื้อหนังของเพิ่นสิบ่ได้เปื่อยเน่าไปนำ’

2:32 คือพระเยซูหนิ พระเจ้าได้บันดาลให้มีซีวิตเป็นขึ้นมาจากตายแล้ว ซึ่งหมู่พวกเฮาจั่งได้เป็นหลักฐานพยานในเรื่องนี้นำ

2:33 จั่งซั้น บัดเพิ่นได้ฮับการยกขึ้นไปประทับอยู่เบื้องขวาของพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ผู้ได้แต่งตั้งเพิ่นขึ้นฮั้นแล้ว กับเนื่องจากว่าเพิ่นได้ฮับพระสัญญาเรื่องพระวิญญาณฮั้นจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อนำ เพิ่นจั่งได้ทุ่มเทเหตุการณ์นี้ลงมา อย่างที่พวกเจ้าได้ยินได้เห็นแล้ว

2:34 คือกษัตริย์ดาวิดบ่ได้ขึ้นไปประทับเทิงฟ้าสวรรค์ดอก แต่ลาวเองได้เว้าว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าได้เว้ากับพระผู้เป็นเจ้า นายซีวิตของผู้ข้าว่า “เซิญมานั่งอยู่เบื้องขวาของเฮาเทอญ

2:35 จนกว่าเฮาสิเฮ็ดให้ศัตรูของเจ้าเป็นที่พักเท้าของเจ้า”’

2:36 จั่งซั้น ขอให้ซนซาติอิสราเอลทั้งเมิ้ดฮู้คักแน่ว่า พระเจ้าได้แต่งตั้งพระเยซูนี้ขึ้นให้เป็นทั้งพระผู้เป็นเจ้า กับเป็นพระคริสต์ คือพระผู้โปรดฮั้นเอง แม่นผู้ที่พวกเจ้าได้ขึงประหารฮั้นล่ะ”

2:37 บัดพอคนทั้งหลายอยู่ฮั่นได้ยินความเว้านี้ พวกเขาจั่งฮู้สึกถืกแทงใจดำ จั่งได้ขอร้องกับ เปโตรพร้อมกับพวกทูตพิเศษผู้อื่นๆ ว่า “ท่านพี่น้องทั้งหลายเอ้ย พวกเฮาสิเฮ็ดจั่งใดดีบัดหนิ”

2:38 ส่วนเปโตรได้บอกพวกเขาว่า “ให้กลับใจใหม่เมิ้ดคู่คนเด้อ แล้วจั่งฮับการจุ่มน้ำในพระนามของพระเยซูคริสต์ เพื่อพระเจ้าสิได้ยกโทษให้อภัยความผิดบาปของพวกเจ้า แล้วพวกเจ้าสิได้ฮับของขวัญทางพระวิญญาณ

2:39 ย้อนว่าคำมั่นสัญญาฮั้น มีอยู่เพื่อพวกเจ้า กับลูกหลานของพวกเจ้านำ พร้อมทั้งคนทั้งหลายที่อยู่ไกล ฮอดเมิ้ดคู่คนที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเฮาสิได้เอิ้นได้เซิญมา”

2:40 แล้วเปโตรได้เว้าอีกหลายอันหลายแนว เป็นคำพยานกับคำเตือนสติว่า “ให้พวกเจ้ารอดพ้นจากยุคคดโกงบิดเบือนนี้เด้อ”

2:41 เว้าแล้ว คนทั้งหลายที่ฮับฟังคำของเปโตรโดยความยินดี กะได้ฮับการจุ่มน้ำนำ แล้วในมื้อฮั้นมีจำนวนคนเข้าฮับเซื่อเพิ่มอีกประมาณสามพันคน

2:42 แล้วพวกเขาได้ตั้งมั่นอยู่ในหลักคำสอนของพวกทูตพิเศษ กับในการสนิทสนมสามัคคีฮ่วมกัน ทั้งในการหักขนมปังในพิธีมหาสนิท พร้อมในการอธิษฐานเว้านำพระเจ้า

2:43 แล้วมีความเกรงกลัวพระเจ้าได้เกิดในจิตใจของคู่คน เนื่องจากว่ามีเหตุการณ์มหัศจรรย์กับเครื่องหมายอันสำคัญต่างๆ ได้เกิดขึ้นโดยผ่านทางพวกทูตพิเศษฮั้น

2:44 แล้วผู้คนทั้งเมิ้ดที่ได้เซื่ออยู่ฮั้น ได้เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ถือกันว่าคู่อย่างที่เขามีเป็นของกลาง

2:45 แล้วเขาจั่งขายทรัพย์สมบัติ ข้าวของเงินทอง มาแบ่งปันกันให้คู่คนตามที่แต่ละคนมีความต้องการ

2:46 แล้วพวกเขาได้ฮ่วมกันอยู่ในพระวิหารคู่มื้อๆ กับได้ฮ่วมหักขนมปังกินข้าวปลาอาหารตามบ้านของแต่ละคน โดยความซื่นซมยินดี กับโดยความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน

2:47 นี้กะด้วยการยกย่องสรรเสริญพระเจ้า แล้วต่างคนต่างกะเห็นดีเห็นซอบนำพวกเขา แล้วพระผู้เป็นเจ้าได้เพิ่มจำนวนผู้คนในกลุ่มผู้เซื่อ ผู้ที่พวมสิฮับความรอดพ้นฮั้น