5:1 จั่งซั้น ให้เป็นผู้เจริญรอยตามแบบอย่างพระเจ้าผู้เป็นพ่อเด้อ ให้สมกับว่าเป็นลูกๆ ที่ฮักของเพิ่น

5:2 แล้วให้ดำเนินซีวิตอยู่ในความฮัก คือจั่งที่พระคริสต์ได้ฮักแพงสละซีวิตโตเพิ่นเองเพื่อพวกเฮา เถิงเป็นเครื่องถวายบูซา อย่างเครื่องหอมแนวที่พระเจ้าพอใจ

5:3 แต่สำหรับการเล่นซู้ล่วงประเวณี แนวบ่บริสุทธิ์ กับความขี้โลภ กะอย่าให้แนวหมู่นี้เกิดขึ้นนำพวกเจ้า ตามซื่อว่าเป็นคนของพระเจ้าเด้อ

5:4 บ่ว่าสิเป็น การเว้าแนวเพอะ แนวบ่เป็นสาระ แนวหยอกทางหยาบ ซึ่งแนวหมู่นี้มันกะบ่เหมาะสมคือกัน แต่ว่าควรเว้าแนวขอบคุณพระเจ้าดีกว่า

5:5 คือพวกเจ้าฮู้ว่า คนเล่นซู้ล่วงประเวณี คนซั่วซ้าเลวทราม คนขี้โลภ คือจั่งคนที่มั่วแต่ไหว้ฮูปเคารพ คนจำพวกนี้บ่มีสิทธิ์มีส่วนในมรดกในแผ่นดินของพระคริสต์กับพระเจ้า

5:6 อย่าหลงคำล่อลวงของใผเด้อ ย้อนว่า ความโกรธเกรี้ยวของพระเจ้าสิลงมาใส่พวกคนที่บ่ฮู้จักเซื่อฟังจั่งซี้

5:7 จั่งซั้น เจ้าอย่าไปเฮ็ดนำพวกเขาเด้อ

5:8 คือแต่ก่อนพวกเจ้ากะเคยอยู่ในความมืด แต่เดี๋ยวนี้อยู่ในความแจ้งสว่างขององค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว จั่งซั้น ให้ดำเนินซีวิตอย่างเป็นคนของความแจ้งเด้อ

5:9 (ด้วยว่า ผลของพระวิญญาณ คือความดี ความเป็นธรรม กับความจริง)

5:10 จั่งพิสูจน์ได้ว่า อีหยังได้เป็นที่พึงพอใจขององค์พระผู้เป็นเจ้า

5:11 กับอย่ามีส่วนฮ่วมกับการงานฝ่ายความมืดฮั่นอันบ่มีผลดีอีหยังเด้อ แต่ให้ตักเตือน เปิดเผยออกมาเด้อ

5:12 คือมันเป็นตาอาย แม้นแต่สิเว้าเถิงแนวที่พวกเขาเฮ็ดในที่ลับ

5:13 แต่คู่แนวที่ถืกเปิดเผยออกมาฮั่น กะเห็นได้ด้วยความแจ้ง แล้วความแจ้งฮั้นเป็นแนวที่เปิดเผยคู่อย่างให้เฮาเห็นได้ซัด

5:14 สมพอเขาจั่งว่า “เจ้าผู้ที่หลับไปกะให้ส่างนอนลุกขึ้นเด้อ แล้วพระคริสต์สิส่องแสงสว่างให้เจ้า”

5:15 จั่งให้ดำเนินซีวิตอย่างระมัดระวังไว้เด้อ คือจั่งคนมีปัญญา บ่แม่นคือคนโง่

5:16 แล้วอย่าพลาดโอกาสในการเฮ็ดแนวดีเด้อ ย้อนคู่มื้อนี้เป็นยามซั่วแล้ว

5:17 จั่งซั้น อย่าเฮ็ดคือบ่มีปัญญาเด้อ แต่ให้เข้าใจดีในพระประสงค์ของพระเจ้า

5:18 แล้วอย่าเมาด้วยเหล้าองุ่นเลย ซึ่งนำพาไปสู่ความเสียหายไปหน้า แต่ให้อิ่มหนำด้วย การนำพาของ พระวิญญาณเด้อ

5:19 ให้เว้าหนุนใจกันและกันโดย บทเพลงสดุดี เพลงนมัสการ กับเพลงสรรเสริญทางจิตวิญญาณ จั่งร้องด้วยเสียง กับด้วยทำนองอยู่ในใจ ถวายแด่พระเจ้า

5:20 แล้วจั่งขอบคุณพระเจ้าผู้เป็นพ่อสำหรับเมิ้ดคู่แนวอยู่เสมอ โดยในนามขององค์พระเยซูคริสต์เจ้าของพวกเฮา

5:21 จั่งมีใจยอมฟังเสียงกันและกัน โดยความหวาดกลัวพระเจ้า

5:22 แล้วสำหรับผู้เป็นเมีย ให้ยอมอยู่ใต้ผัวโตเองเด้อ คือจั่งใต้องค์พระผู้เป็นเจ้า

5:23 โดยว่า ผัวเป็นหัวหน้าของเมีย คือจั่งที่พระคริสต์เป็นหัวหน้าของกลุ่มผู้เซื่อ กับเพิ่นเป็นพระผู้โปรดของพระกายฮั้น

5:24 จั่งซั้น กลุ่มผู้เซื่ออยู่ใต้พระเยซูคริสต์จั่งใด กะขอให้ผู้เป็นเมียอยู่จั่งซั้นในเมิ้ดคู่แนวต่อผัวของโตเอง

5:25 สำหรับผู้เป็นผัว กะให้มีใจฮักแพงเมียของโตเอง คือจั่งที่พระคริสต์ได้ฮักแพงกลุ่มผู้เซื่อ จนเพิ่นได้เสียสละซีวิตให้นาง

5:26 เพื่อเพิ่นสิได้แยกกลุ่มผู้เซื่อออกไว้ให้นางเป็นที่บริสุทธิ์เฉพาะพระเจ้า โดยพระคำเป็นน้ำซำระล้าง

5:27 เพื่อเพิ่นสิได้ฮับมอบหมาย กลุ่มผู้เซื่อมีศักดิ์ศรีอันรุ่งโรจน์ เพื่อเพิ่นเอง ซึ่งบ่มีจุดด่างพร้อย มีริ้วรอย หรือ มีแนวมลทินใดๆ แต่นางสิเป็นผู้ดีพร้อมบริสุทธิ์หมดจด บ่มีหม่องติเลย

5:28 จั่งซั้น ในทำนองเดียวกัน ส่วนผู้เป็นผัวควรสิฮักแพงเมียของโต คือจั่งฮักแพงโตเอง ย้อนว่า ผู้ที่ฮักเมียกะท่อกับฮักโตเอง

5:29 คือบ่เคยมีใผที่ซังโตเจ้าของเอง มีแต่เอาใจใส่เบิ่งแยงไว้อย่างดี คือจั่งที่พระเยซูเจ้าได้เฮ็ดต่อกลุ่มผู้เซื่อฮั่น

5:30 ย้อนว่า พวกเฮาได้เป็นอวัยวะ เป็นส่วนต่างๆ ของพระกายเพิ่น คือเป็นเลือดเนื้อเซื้อไขของเพิ่น

5:31 ย้อนเหตุนี้ล่ะ “ซายกับหญิงจั่งแยกออกจากพ่อแม่ไปอยู่นำกันเป็นผัวเมียกัน เป็นเลือดเนื้อเซื้อไขอันเดียวกัน”

5:32 นี้กะเป็นเรื่องลึกซึ้งหลาย แต่ที่ข้อยเว้าหนิ ข้อยเว้าเล็งเถิงพระคริสต์กับกลุ่มผู้เซื่อ

5:33 จั่งใดกะตาม ขอให้พวกเจ้าแต่ละคน ฮักแพงเมียของโตคือจั่งฮักโตเองเด้อ แล้วส่วนผู้เป็นเมีย กะยำเกรงให้เกียรติผัวของโตเองนำ