23:1 แล้วพวกเขาทั้งเมิ้ดกะลุกขึ้นนำเอาพระเยซูไปหาปีลาต ผู้กำกับทหารโรมฮั่น

23:2 แล้วพวกเขากะเริ่มฟ้องร้องใส่พระเยซูต่อปีลาตว่า “พวกเฮาพ้อคนนี้พวมยุยงเป่าหูประซาซน กับห้ามบ่ให้เสียภาษีให้จักรพรรดิซีซาร์ แล้วเขายังหาว่าโตเองเป็นกษัตริย์”

23:3 ปีลาตเลยถามพระเยซูว่า “เจ้าเป็นกษัตริย์ของพวกยิวองค์ฮั้นบ้อ” พระเยซูตอบว่า “แม่นแล้ว ตามที่นายเว้า”

23:4 พระเยซูเว้าแล้ว ปีลาตได้บอกพวกหัวหน้านำเครื่องถวาย กับพวกประซาซนอยู่ฮั่นว่า “เฮาบ่เห็นว่าผู้นี้มีความผิดอีหยัง”

23:5 แต่พวกเขาฮั่นได้เว้าแข็งขึ้นกว่าเก่าว่า “ผู้นี้เฮ็ดให้ประซาซนเกิดความวุ่นวาย สอนอยู่ทั่วเขตยูเดีย เริ่มแต่เมืองกาลิลีจนมาฮอดอยู่พี้แล้ว”

23:6 พอปีลาตได้ยินว่าพระเยซูเริ่มสั่งสอนอยู่เมืองกาลิลีกะถามว่าเพิ่นเป็นคนกาลิลีบ้อ

23:7 แล้วพอปีลาตฮู้จักว่าพระเยซูเป็นคนกาลิลีเขตปกครองของพญาเฮโรด ปีลาตกะบอกให้เขานำเพิ่นไปหาพญาเฮโรดที่อยู่ในเมืองเยรูซาเล็มตอนฮั้น

23:8 บัดนี้ พอพญาเฮโรดเห็นเขานำพระเยซูมาหากะดีใจอย่างใหญ่ ย้อนว่าเคยได้ยินซื่อเสียงของพระเยซูคึดอยากพ้อเพิ่นแต่โดนแล้ว หวังว่าพระเยซูสิเฮ็ดการอัศจรรย์ให้เห็น

23:9 เฮโรดเลยสอบถามพระเยซูหลายอันหลายแนว แต่ว่าพระเยซูบ่ได้ตอบอีหยังเลย

23:10 แล้วพวกหัวหน้านำเครื่องถวาย กับพวกเสมียนฯได้ยืนขึ้น พร้อมกันกล่าวหาใส่พระเยซูอย่างรุนแรง

23:11 แล้วพญาเฮโรดพร้อมพวกทหารของเขา ได้เหยียดหยามเยาะเย้ยใส่พระเยซู กับเอาเสื้อคลุมสีม่วงมาใส่ แล้วส่งเพิ่นคืนไปหาปีลาต

23:12 ตั้งแต่มื้อฮั้นมาปีลาตกับเฮโรดได้คืนดีเป็นหมู่กัน คือว่าเขาบ่ถืกกันมาก่อน

23:13 พอส่งมาฮอดปีลาตแล้ว ปีลาตได้เอิ้นพวกหัวหน้านำเครื่องถวาย กับพวกผู้นำของบ้านเมือง พร้อมกับพวกประซาซนมาฮ่วมกัน

23:14 แล้วปีลาตได้ประกาศว่า “ที่พวกเจ้านำผู้นี้มาหาเฮา แล้วหาว่าเป็นผู้เฮ็ดให้ประซาซนหลงผิดออกไปนอกลู่นอกทาง แล้วตามที่เฮาได้สอบถามต่อหน้าพวกเจ้าฮั้น เฮาบ่เห็นว่าผู้นี้มีความผิดอีหยังตามคดีที่พวกเจ้าฟ้องมาฮั่น

23:15 แล้วแม้นแต่พญาเฮโรด ลาวกะบ่เห็นว่าผู้นี้มีความผิดอีหยังคือกัน ตอนเฮาส่งพวกเจ้าคืนไปให้ลาวฮั้น แท้จริงแล้ว ผู้นี้บ่ได้เฮ็ดผิดหยังที่สมควรสิถืกประหารซีวิต

23:16 จั่งซั่นเฮาสิลงโทษเขาจักหน่อยแล้วกะปล่อยเขาไป”

23:17 (ปีลาตเว้าจั่งซี้ย้อนว่ามีการปล่อยนักโทษผู้หนึ่ง ให้ตรงกับมื้อฉลองกู้ซาติ)

23:18 แต่ว่าพวกประซาซนฮ้องขึ้นพร้อมกันว่า “ให้จัดการคนผู้นี้ไปเลย แล้วปล่อยนายบารับบัสออกมาให้พวกเฮาเด้อ”

23:19 บารับบัสฮั่น ติดคุกย้อนเขามีคดีปลุกระดมอยู่ในเมือง กับได้ฆ่าคน

23:20 คือเป็นว่า ปีลาตคึดอยากปล่อยพระเยซู เลยเรียกร้องเขาอีก

23:21 แต่พวกเขาพากันฮ้องขึ้นว่า “ตรึงประหารเขาโลดๆ”

23:22 บัดนี้ ปีลาตเว้ากับเขาอีกเป็นเทื่อที่สามว่า “ตรึงประหารเฮ็ดหยังเฮาบ่เห็นว่าเขามีความผิดอีหยัง จั่งซั่นเฮาสิลงโทษจักหน่อยแล้วปล่อยเขาไป”

23:23 แต่พวกคนอยู่ฮั่นบ่ยอม แฮงพากันฮ้องดังขึ้นว่าให้เอาพระเยซูไปตรึง แล้วเสียงเว้าของพวกคน กับของพวกผู้นำเครื่องถวาย ได้เอาซะนะ

23:24 ปีลาตเลยยอมตัดสินสั่งให้ประหารซีวิตพระเยซูตามคำขอร้องของเขา

23:25 แล้วกะปล่อยนักโทษบารับบัสตามที่เขาขอร้องฮั้น ผู้ติดคุกย้อนคดีการปลุกระดม กับการฆ่าคน แล้วได้มอบพระเยซูไว้ตามใจของพวกเขา

23:26 แล้วบัดพวกทหารโรม พวมคุมโตพระเยซูออกไป มีซายผู้หนึ่งซื่อซีโมน ซาวไซรีนที่พวมมาแต่ชนบท ลาวเลยถืกบังคับให้ยกหลักประหารใส่บ่า แบกตามหลังพระเยซูไป

23:27 แล้วมีคนหลวงหลายแห่ไปนำ แล้วพวกแม่ญิงที่พากันไปอยู่ฮั่นกะเสียใจฮ้องไห้นำพระเยซู

23:28 พระเยซูเลยหันมาบอกแม่ญิงฮั่นว่า “ลูกสาวของเมืองเยรูซาเล็มเอ้ย อย่าฮ้องไห้นำเฮาเลย ให้ฮ้องไห้เพื่อโตเอง กับเพื่อลูกหลานซะดีกว่า

23:29 ย้อนว่าสิมีมื้อมาฮอดที่พวกเจ้าสิว่า ‘แม่ญิงผู้เป็นหมัน กับครรภ์ที่บ่เคยออกลูก พร้อมทั้งเต้านมที่บ่เคยเลี้ยงลูก กะสิได้พรเป็นสุข’

23:30 แล้วเขาสิขอต่อภูเขาว่า ‘ขอให้พังลงมาทับใส่เฮา’ กับต่อเนินเขาว่า ‘ขอให้ปกคลุมเฮาไว้’

23:31 แล้วขนาดพวกเขาฮั้นได้เฮ็ดแนวนี้ในยามที่ไม้สดเขียวดี มันสิเป็นแนวใดในยามแห้งแล้ง”

23:32 บัดนี้ มีนักโทษอีกสองคนที่ถืกนำออกไปประหารซีวิตพร้อมกับพระเยซู

23:33 บัดพวกทหารไปฮอดหม่องที่เอิ้นกันว่า กะโหลกหัว เขากะประหารพระเยซูอยู่ฮั่น กับนักโทษสองคนไว้คนละข้างเพิ่น

23:34 แล้วพระเยซูไหว้วอนต่อพระเจ้าผู้เป็นพ่อว่า “พ่อเอ้ย กรุณายกโทษให้เขาแหน่ ย้อนว่าเขาบ่ฮู้จักเถิงแนวที่เขาพวมเฮ็ดหนิ” แล้วพวกทหารโรมกะพากันจับฉลาก แบ่งเอาเสื้อผ้าของพระเยซู

23:35 ฝ่ายพวกคน เขากะมายืนเบิ่งเหตุการณ์ แต่พวกผู้นำของบ้านเมืองกะพากันเยาะเย้ยเว้าใส่พระเยซูว่า “คั่นผู้นี้เป็นพระผู้โปรดที่พระเจ้าแต่งตั้งฮั่นอีหลี กะให้ซ่อยโตเองแบบที่เคยซ่อยประซาซนเอาโลด”

23:36 ฝ่ายพวกทหารโรม เขากะเยาะเย้ยใส่พระเยซู แล้วเอาน้ำองุ่นส้มมาให้เพิ่น

23:37 กับได้เว้าว่า “คั่นเจ้าเป็นกษัตริย์ของพวกยิวอีหลีฮั่น กะให้ซ่อยโตเองให้รอด”

23:38 อยู่เทิงหัวพระเยซูฮั่นกะมีป้ายติดไว้ประกาศคดีว่า “ผู้นี้เป็นกษัตริย์ของซนซาติยิว”

23:39 นักโทษผู้หนึ่งที่ถืกตรึงไว้อยู่ฮั่น ได้เว้าดูหมิ่นใส่พระเยซูว่า “คั่นเจ้าเป็นพระผู้โปรดฮั่นอีหลีกะให้ซ่อยโตเอง กับพวกเฮานำ”

23:40 แต่นักโทษอีกคนหนึ่งฮั้น ได้เตือนหมู่ว่า “โย้ว ขนาดพระเจ้าโตกะยังบ่หย้านบ่เกรงเพิ่นบ้อ ที่ว่าเจ้ามีคดีกล่าวโทษคือกัน

23:41 คือโตกับเฮาสมควรสิเป็นโทษจั่งซี้อยู่แล้ว แต่ว่าผู้นี้บ่มีความผิดอีหยังเลย”

23:42 แล้วนักโทษฮั้นเลยเว้ากับพระเยซูว่า “ท่านเอ้ย กรุณาอย่าลืมผู้ข้าท้อน บัดยามท่านฮับมอบแผ่นดินของท่าน”

23:43 แล้วพระเยซูบอกเขาว่า “มื้อนี้ล่ะ เจ้าสิได้ไปอยู่เมืองบรมสุขกับเฮา”

23:44 ตอนฮั้นประมาณเที่ยง พอดีความมืดปกคลุมฮอดทั่วแผ่นดินจนเถิงสามโมงแลง

23:45 แล้วตะเว็นกะมืดไป พอดีผ้าม่านที่กั้นห้องศักดิ์สิทธิ์อยู่ในพระวิหารกะถืกฉีกออกตรงกลางเป็นสองท่อน

23:46 แล้วพระเยซูได้ฮ้องขึ้นเสียงดังว่า “พ่อเอ้ย ลูกขอฝากจิตวิญญาณไว้ในมือของพ่อเด้อ” เว้าแล้วเพิ่นได้ปล่อยลมปราณออกไป

23:47 บัดนี้ นายร้อยทหารโรมที่ควบคุมการประหารฮั่น พอลาวได้เห็นแนวที่เป็นไปฮั้น ลาวกะยอมฮับสรรเสริญพระเจ้าว่า “แท้จริงแล้ว ผู้นี้เป็นผู้บริสุทธิ์ดีพร้อมอีหลี”

23:48 แล้วพวกประซาซนที่แห่กันไปเบิ่ง พอได้เห็นจั่งซั่น กะพากันตีอกเสียใจ หลบเมือบ้าน

23:49 แต่หมู่พวกของพระเยซู พร้อมทั้งแม่ญิงที่ตามเพิ่นมาจากเมืองกาลิลี กะได้พากันยืนเบิ่งแต่ไกลๆ

23:50 แล้ว นี่แน่ะ มีซายผู้หนึ่งซื่อว่าโยเซฟ เป็นคนดีมีใจเป็นธรรม กับเป็นกรรมการผู้หนึ่งในศาล

23:51 ลาวเป็นคนเมืองอาริมาเธียที่เป็นเมืองหนึ่งของพวกคนยิว เป็นผู้ที่ถ้าฮับแผ่นดินของพระเจ้า แล้วเขาเอง เป็นผู้คัดค้าน บ่ได้เห็นดีเห็นนำกับหมู่กรรมการที่ตัดสินเอาพระเยซูไปประหาร

23:52 โยเซฟผู้นี้ ได้ไปขอเอาศพของพระเยซูกับนายทหารปีลาต

23:53 แล้วลาวไปเอาศพของพระเยซูลงจากหลักประหาร เอาผ้าป่านพันไว้อย่างดี แล้วเอาไปไว้ในอุโมงค์เจาะใหม่ที่บ่เคยใส่ศพของใผจักเทื่อ

23:54 พอดีมื้อฮั้น เป็นมื้อจัดเตรียมก่อนสิฮอดมื้อพักงานของพวกยิว

23:55 แล้วพวกแม่ญิงที่ได้ฮับใซ้พระเยซูตั้งแต่เพิ่นออกจากเมืองกาลิลีมา ได้ไปเบิ่งอุโมงค์ สังเกตุการเมี้ยนศพของพระเยซูอยู่ฮั่น

23:56 แล้วพวกเขาหลบเมือบ้านไปเตรียมพวกเครื่องหอมกับน้ำมันหอมแนวต่างๆ ไว้ แล้วได้หยุดไว้ในมื้อพักงานตามคำสั่งในกฎบัญญัติ