5:1 พอเหลียวเบิ่งเห็นคนหลวงหลายแล้ว พระเยซูเลยขึ้นไปเทิงภูเขา บัดพอเพิ่นนั่งลงแล้ว พวกลูกศิษย์ได้เข้ามาหาเพิ่น

5:2 แล้วพระเยซูได้เอ่ยปาก ตั้งต้นสอนเขาว่า

5:3 “ส่วนผู้ที่ยากจนตกต่ำฝ่ายจิตวิญญาณ ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนแผ่นดินสวรรค์เป็นของเขาอยู่แล้ว

5:4 ส่วนผู้ที่โศกเศร้าไว้ทุกข์ ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนว่าเขาสิได้ฮับการปลอบโยน

5:5 ส่วนผู้ที่มีใจอ่อนน้อม ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนว่าเขาสิได้ฮับแผ่นดินโลกเป็นมรดก

5:6 ส่วนผู้ที่หิวกระหายตามความเที่ยงธรรม ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนว่าเขาสิได้อิ่มหนำ

5:7 ส่วนผู้ที่มีใจเมตตา ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนว่าเขาสิได้ฮับความเมตตาคือกัน

5:8 ส่วนผู้ที่มีใจบริสุทธิ์ ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนว่าเขาสิได้เห็นพระเจ้า

5:9 ส่วนผู้ที่สร้างสันติภาพ ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนว่าผู้คนสิได้เอิ้นเขาว่าเป็นลูกของพระเจ้า

5:10 ส่วนผู้ที่ถืกข่มเหงย้อนความเที่ยงธรรม ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข ย้อนว่าแผ่นดินสวรรค์เป็นของเขาแล้ว

5:11 ส่วนผู้ที่ถืกคนประจาน นินทาใส่ร้ายเป็นความเท็จย้อนเห็นแก่เฮา ผู้ฮั้นได้พรเป็นสุข

5:12 กะให้ดีอกดีใจไว้อย่างเหลือล้นเด้อ ย้อนว่าบำเหน็จรางวัลของเจ้ามีครบบริบูรณ์ในสวรรค์ คือคนเคยข่มเหงพวกผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าก่อนเจ้าคือกัน

5:13 พวกเจ้าเป็นคือเกลือของโลก แต่คั่นเกลือฮั้นเมิ้ดรสซาติไปแล้ว สิใซ้เป็นเกลืออีกต่อไปได้จั่งใด มันกะบ่เป็นประโยชน์อีหยัง มีแต่สิถอกออกใส่ทางให้คนเหยียบไปเหยียบมาซื่อๆ

5:14 แล้วพวกเจ้าเป็นแสงสว่างของโลกนำ คือเมืองใดๆ ซึ่งตั้งอยู่เทิงยอดเนินเขาสิบ่สามารถปิดบังไว้ได้เลย

5:15 คือว่า เคยมีใผแหน่ที่ไต้ตะเกียง แล้วกะเอาคุถังกวบไว้ มีแต่สิตั้งไว้เทิงแท่นตะเกียง เพื่อสิส่องแสงให้คู่คนในเฮือนฮั้นเห็นฮุ่ง

5:16 จั่งซั้น ให้แสงสว่างของเจ้าส่องออกไปต่อหน้าต่อตาของคนทั้งหลายเด้อ เพื่อเขาสิได้เห็นความดีความงามที่เจ้าเฮ็ด แล้วเขากะสิยกย่องสรรเสริญพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเจ้า ผู้เพิ่นอยู่ในสวรรค์

5:17 อย่าไปคึดว่าเฮาหนิมาเพื่อสิทำลายกฎบัญญัติของพระเจ้าฮั้น หรือคำเว้าของผู้เป็นปากเป็นเสียงของเพิ่น เฮาบ่ได้มาเพื่อทำลายดอก แต่มาเพื่อสิให้สำเร็จ

5:18 คือเฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าโลด ว่า เถิงแม้นว่าฟ้ากับดินสิล่วงไป แม้นแต่อักษรเดียว หรือจุดเดียวในกฎบัญญัติ กะสิบ่สูญเสียไปจักหน่อย จนกว่าสิสำเร็จทั้งเมิ้ด

5:19 จั่งซั้น ผู้ใดกะตามที่บ่เฮ็ดตามข้อเล็กน้อยแม้นแต่ข้อเดียวในกฎบัญญัตินี้ ทั้งสอนคนอื่นบ่ให้เฮ็ดตามคือกัน ผู้ฮั้นสิเอิ้นกันว่า เป็นผู้เล็กน้อยที่สุดในแผ่นดินสวรรค์ แต่ผู้ใดที่เฮ็ดตาม กับสอนคนอื่นให้เฮ็ดตามคือกัน ผู้ฮั้นสิเอิ้นกันว่า เป็นใหญ่ในแผ่นดินสวรรค์

5:20 คือ เฮาสิบอกพวกเจ้าโลด นอกจากความซอบธรรมของเจ้าสิเกินกว่าความซอบธรรมของเสมียนฯกับพวกฟาริสี เจ้าสิบ่มีทางเข้าในแผ่นดินสวรรค์เป็นอันขาด

5:21 พวกเจ้าเคยได้ยินเถิงถ้อยคำโบราณว่า ‘อย่าฆ่าคน’ คั่นแม่นใผฆ่าคน ผู้ฮั้นสิต้องถืกพิพากษาลงโทษ

5:22 แต่เฮาสิบอกพวกเจ้าว่า ผู้ใดกะตามที่สิฮ้ายพี่น้องของโตโดยบ่มีเหตุ ผู้ฮั้นอาจสิถืกพิพากษาลงโทษ แล้วผู้ใดที่สิเว้ากับพี่น้องว่า ‘มึงบ่มีประโยชน์’ ผู้ฮั้นอาจสิถืกนำไปที่ศาลสูง กับผู้ใดสิว่า ‘จัญไร’ ผู้ฮั้นสิเป็นโทษเถิงไฟนรก

5:23 จั่งซั้น คั่นเจ้านำเครื่องบูซามาเถิงแท่นบูซาแล้ว กับคึดขึ้นได้ว่าพี่น้องยังมีเหตุขัดเคืองกับเจ้า

5:24 กะให้วางเครื่องบูซาไว้หน้าแท่นฮั้น แล้วหลบเมือคืนดีกับผู้ฮั้นเสียก่อน แล้วจั่งค่อยมาถวายเครื่องบูซาของเจ้า

5:25 ให้ปรองดองตกลงกันกับคู่ความอย่างไวๆ เด้อ บัดพวมอยู่ในเส้นทาง (ไปขึ้นศาล) นำกัน บ่ซั่นหย้านว่าหาลางเทื่อคู่ความฮั้นสิฟ้องร้องมอบเจ้าไว้กับผู้พิพากษา แล้วผู้พิพากษาสิมอบเจ้าไว้กับผู้คุมนักโทษ แล้วในที่สุดเจ้าสิต้องถืกโยนเข้าไปในคุก

5:26 เฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าโลด ว่า พวกเจ้าสิออกจากบ่อนฮั้นบ่ได้ จนกว่าสิใซ้หนี้ครบ

5:27 พวกเจ้าได้ยิน ว่า มีคำกล่าวในโบราณว่า ‘อย่าเล่นซู้ล่วงประเวณีผัวเมียเขา’

5:28 แต่เฮาบอกพวกเจ้าว่า คั่นแม่นใผเบิ่งแม่ญิงเพื่อให้เกิดใจกำหนัดในญิงฮั้น ผู้ฮั้นได้เล่นซู้ล่วงประเวณีในใจกับญิงฮั้นอยู่แล้ว

5:29 คั่นตาขวาของเจ้าเป็นอุปสรรคให้หลงผิด กะให้ควักถิ้มโลด ย้อนว่าการที่เจ้าสิมีตาเพียงข้างเดียวสิเป็นประโยชน์ให้เจ้า ดีกว่ามีตาครบทั้งสองข้างแล้วต้องถืกถิ้มลงในนรก

5:30 แล้วคั่นมือขวาของเจ้าเป็นอุปสรรคให้หลงผิดไป กะให้ตัดถิ้มโลด ย้อนว่ามันสิดีกว่าสำหรับเจ้า คั่นมือของเจ้าสูญเสียไปข้างเดียว แทนที่สิแล้วต้องถืกถิ้มลงในนรกเมิ้ดทั้งโต

5:31 เคยมีถ้อยคำว่า ‘ใผกะตามที่สิหย่าเมีย กะให้เขายื่นใบหย่าให้เมียเป็นทางการ’

5:32 แต่เฮาบอกพวกเจ้าว่า คั่นแม่นใผสิหย่าเมีย ย้อนอื่นๆ นอกจากการเล่นซู้ล่วงประเวณีท่อฮั้น กะสิเฮ็ดให้นางล่วงประเวณีต่อไป กับใผสิแต่งกับนางผู้ฮั้นที่ถืกหย่าไปแล้ว ผู้ฮั้นที่แต่งกับนางกะท่อกับเล่นซู้ล่วงประเวณีนำ

5:33 อีกแนวหนึ่ง พวกเจ้าเคยได้ยินถ้อยคำจากคนโบราณว่า ‘อย่าให้คำสัตย์สาบานต่อคนเป็นความเท็จ แต่ให้ฮักษาคำสัตย์สาบานของเจ้าไว้ต่อหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า’

5:34 แต่เฮาบอกพวกเจ้าอีกว่า อย่าสาบานจักเทื่อเลย บ่ว่าสิอ้างเถิงสวรรค์กะดี อย่าเฮ็ดเลยย้อนว่าสวรรค์เป็นบัลลังก์ของพระเจ้า

5:35 บ่ว่าสิอ้างเถิงแผ่นดินโลกกะดี อย่าเฮ็ดเลยย้อนว่าแผ่นดินโลกเป็นที่รองเท้าของเพิ่น หรือสิอ้างเถิงเมืองเยรูซาเล็มกะดี อย่าเฮ็ดเลยย้อนว่าเยรูซาเล็มฮั้นเป็นเมืองของกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่

5:36 แล้วอย่าสาบานอ้างเถิงหัวของโต ย้อนว่าขนาดเจ้ากะบ่สามารถสิเปลี่ยนสีของเส้นผมแม้นแต่เส้นเดียวบ่ว่าขาวหรือดำ

5:37 แต่คั่นเจ้าสิเว้าว่า แม่น กะให้ว่าแม่น หรือคั่นว่า บ่ กะให้ว่าบ่ เว้าแค่นี้กะดีแล้ว ย้อนคั่นเว้าเกินกว่านี้อีกมันกะมาจากความซั่ว

5:38 พวกเจ้าเคยได้ยินถ้อยคำว่า ‘ตาต่อตา ฟันต่อฟัน’

5:39 แต่เฮาบอกเจ้าว่า อย่าสู่ต่อต้านความซั่ว คือคั่นผู้ใดตบแก้มขวาของเจ้า กะให้หันแก้มซ้ายไปให้เขาตบอีก

5:40 คั่นผู้ใดอยากสิฟ้องเจ้าขึ้นศาลเพื่อสิริบเอาเสื้อนอกของเจ้า กะให้เอาเสื้อคลุมมอบให้เขานำ

5:41 แล้วคั่นผู้ใดสิบังคับใซ้เจ้าให้ไประยะทางหนึ่งกิโลเมตร กะให้ไปนำเขาเถิงระยะทางสองเท่า

5:42 คั่นใผสิขออีหยังนำเจ้า กะอย่าหันหน้าหนีจากผู้ฮั้น ที่อยากขอยืมจากเจ้า

5:43 พวกเจ้าเคยได้ยินถ้อยคำว่า ‘ให้ฮักเพื่อนบ้านของเจ้า กับซังศัตรูของเจ้า’

5:44 แต่เฮาบอกเจ้าว่า ให้ฮักศัตรูของเจ้า ให้อวยพรผู้ที่สาปแซ่งเจ้า ให้เฮ็ดดีกับผู้ที่ซังเจ้า กับให้อธิษฐานเว้านำพระเจ้าเพื่อผู้ที่ใซ้เจ้าอย่างเหยียดหยาม บ่ให้เกียรติกับดูหมิ่นข่มเหงเจ้า

5:45 ให้เฮ็ดจั่งซี้เพื่อพวกเจ้าสิเป็นลูกที่ดีของพระเจ้า พ่อของเจ้าผู้เพิ่นสถิตในสวรรค์ ย้อนว่าพระเจ้าเพิ่นได้ให้ตะเว็นของเพิ่นขึ้นมาส่องสว่างทั้งให้คนดีคนซั่ว อยู่คู่มื้อ กับได้ให้ฝนตกลงมาใส่คนเที่ยงธรรมกับคนอธรรมนำ

5:46 คือคั่นเจ้าฮักแต่ผู้ที่ฮักเจ้า เจ้าสิได้ฮับการตอบแทนอีหยังเป็นรางวัล คือแม้นแต่พวกเก็บภาษีกะเฮ็ดจั่งซั้นบ่แม่นบ้อ

5:47 แล้วคั่นเจ้าทักทายกันแต่พี่น้องของโตฝ่ายเดียว เจ้าได้เฮ็ดอีหยังดีหลายกว่าคนอื่นๆ แม้นแต่พวกเก็บภาษีกะเฮ็ดจั่งซั้นคือกันบ่แม่นบ้อ

5:48 จั่งซั้น ให้พวกเจ้าเป็นผู้ดีรอบคอบคือจั่งพระเจ้า ผู้เป็นพ่อของเจ้าผู้สถิตในสวรรค์ ซึ่งเพิ่นเป็นผู้ดีรอบคอบ”