7:1 “พวกเจ้าอย่าตัดสินประเมินค่าผู้อื่นเด้อ เพื่อพวกเจ้าสิบ่ถืกการตัดสินประเมินค่านำ

7:2 ย้อนว่าเจ้าตัดสินประเมินค่าผู้อื่นจั่งใด เจ้ากะสิถืกการตัดสินประเมินค่าจั่งซั้นคือกัน กับเจ้าสิตวงอิหยังให้เขาแบบใด เจ้ากะสิได้ฮับการตวงแบบเดียวกันฮั้นคืนมา

7:3 แล้วเป็นหยังพวกเจ้าจั่งจ้องเบิ่งผงฝุ่นที่อยู่ในตาพี่น้องของเจ้า แต่บ่พิจารณาเถิงท่อนไม้บักใหญ่ในตาของโตเอง

7:4 หรือ เป็นหยังเจ้าสิบอกพี่น้องของเจ้าว่า ‘ให้เฮาซ่อยเอาออกผงฝุ่นฮั้นออกจากตาของเจ้า’ แต่นี่แน่ะ คือบ่สนใจท่อนไม้อยู่ในตาของโตเอง

7:5 โอเจ้า ผู้หน้าซื่อใจคดเอ้ย ให้เอาท่อนไม้ออกจากตาของโตเองก่อน แล้วเจ้าสิเห็นได้ซัด สามารถสิซ่อยเอาออกผงฝุ่นเม็ดฮั้นออกจากตาพี่น้องของเจ้าได้

7:6 อย่าเอาแนวที่บริสุทธิ์โยนให้หมา กับอย่าโยนไข่มุกของเจ้าให้หมู หย้านว่ามันสิเหยียบย่ำไปย่ำมา แล้วสิหันหลบมากัดโตเจ้านำ

7:7 ให้ขอแล้วสิได้ ให้ซอกหาแล้วสิพ้อ ให้เคาะแล้วสิได้เปิดให้เจ้า

7:8 ย้อนว่าคู่คนที่ขอกะสิได้ฮับ คนที่ซอกหากะสิได้พ้อ กับคนที่เคาะกะสิเปิดให้เขา

7:9 ในพวกเจ้ามีใผแหน่ที่สิเอาก้อนหินให้ลูก บัดเขาขอขนมปัง

7:10 หรือ เอางูให้ บัดลูกขอปลา

7:11 คั่นพวกเจ้าผู้เป็นคนชาติซั่ว กะยังฮู้จักที่สิให้แนวดีให้ลูกๆ ของโตเอง แฮงหลายกว่าฮั้น พระเจ้าผู้เป็นพ่อของพวกเจ้า ผู้เพิ่นสถิตในสวรรค์ สิมอบของดีให้กับผู้ที่ขอจากเพิ่นหลายส่ำใด

7:12 จั่งซั้น สิ่งเมิ้ดคู่อันคู่แนวที่เจ้าอยากให้ผู้คนเฮ็ดให้เจ้า กะให้เฮ็ดจั่งซั้นให้เขาก่อน ย้อนว่าอันนี่คือกฎบัญญัติกับคำของผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้า

7:13 ให้เข้าไปทางประตูแคบ ย้อนว่าประตูใหญ่กับทางกว้างฮั้นนำไปเถิงความพินาศ แล้วคนที่เข้าไปทางฮั้นมีหลาย

7:14 ย้อนว่าประตูซึ่งนำไปเถิงซีวิตฮั้นกะคับกับทางกะแคบ ผู้ที่หาพ้อกะมีน้อย

7:15 ให้ระวังผู้เป็นปากเป็นเสียงเท็จเด้อ ผู้ที่มาหาเจ้าปลอมโตว่าเป็นโตแกะ แต่ส่วนใจของเขาโหดเหี้ยมคือปานหมาป่า

7:16 เจ้าสิสามารถฮู้จักเขา อ่านออกได้ด้วยผลงานของเขาโลด คือเป็นไปได้บ้อที่คนสิเด็ดเอาหมากองุ่นจากเครือหนาม หรือว่าบิดหมากเดื่อจากกกหนาม

7:17 จั่งใดกะตาม กกไม้ดีคู่กกมักสิออกหมากออกผลแนวดี แต่กกไม้บ่ดีมักสิออกหมากออกผลแนวบ่ดี

7:18 คือว่า กกไม้อันดีสิเกิดผลแนวบ่ดีกะเป็นไปบ่ได้ หรือกกไม้อันบ่ดีสิเกิดผลแนวดีกะเป็นไปบ่ได้คือกัน

7:19 กกไม้คู่กกซึ่งบ่เกิดผลดีสิต้องถืกบักลง แล้วกะโยนถิ้มใส่ไฟ

7:20 จั่งซั้น เจ้าสิฮู้จักพวกเขา ที่เว้ามาหนิ ได้กะย้อนผลงานของเขา

7:21 บ่แม่นคู่คนที่ฮ้องต่อเฮาว่า ‘ท่านเจ้าข้า ท่านเจ้าข้า’ สิได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ มีแต่ผู้ที่เฮ็ดตามจุดประสงค์ของพระเจ้าผู้เป็นพ่อของเฮา ผู้เพิ่นสถิตในสวรรค์จั่งสิเข้าได้

7:22 คือบัดพอฮอดมื้อฮั้น สิมีคนหลายขนาดฮ้องต่อเฮาว่า ‘ท่านเจ้าข้า ท่านเจ้าข้า ผู้ข้าได้ทำนายในพระนามของท่าน กับได้ขับไล่ผีออกในพระนามของท่าน กับได้เฮ็ดการแนวเป็นตางึดหลายขนาดในพระนามของท่านบ่แม่นบ้อ’

7:23 ในยามฮั้นเฮาสิบอกพวกเขาโลด ว่า ‘เฮาบ่เคยฮู้จักเจ้าเลย เจ้าผู้เฮ็ดความซั่วช้าเลวทราม ให้ไปเสียให้พ้นจากหน้าเฮาเด้อ’

7:24 จั่งซั้นผู้ใดที่ได้ยินพวกถ้อยคำของเฮา แล้วได้เฮ็ดตาม ผู้ฮั้นคือเป็นคนมีสติปัญญาสร้างเฮือนของโตไว้เทิงศิลา

7:25 พอฝนตกมาน้ำกะท่วม ลมกะพัดแฮงทั่งใส่เฮือน แต่เฮือนฮั้นบ่ได้พังลง ย้อนว่ามีศิลาเป็นฐานราก

7:26 แต่ส่วนผู้ใดที่ได้ยินพวกถ้อยคำของเฮาหนิ แต่บ่เฮ็ดตาม เขาคือเป็นคนโง่ สร้างเฮือนของโตไว้เทิงขี้ทราย

7:27 พอฝนตกมาน้ำกะท่วม ลมกะพัดแฮงทั่งใส่เฮือน แล้วเฮือนที่สร้างเทิงทรายฮั้นกะพังทลายลงโลด แล้วการพังทลายลงของเฮือนฮั้นกะใหญ่พิลึก”

7:28 ต่อมาบัดพอพระเยซูเว้าพวกถ้อยคำแนวหมู่นี้แล้ว พวกคนอยู่ฮั้นกะแปลกใจเป็นตางึดนำคำสอนของเพิ่น

7:29 ย้อนว่าเพิ่นได้สอนเขาอย่างคนมีสิทธิอำนาจอีหลี บ่คือพวกเสมียนฯฮั้น