8:1 บัดพระเยซูลงมาจากภูเขาแล้ว มีคนหลวงหลายได้ติดตามเพิ่นมา

8:2 นี่แน่ะ มีคนเป็นขี้ทูตได้มาเคารพบูซาเพิ่นแล้วเว้าว่า “ท่านเจ้าข้า เพียงแต่ท่านสิโปรดซื่อๆ กะสิเฮ็ดให้ผู้ข้าได้สะอาด เซาดีกับหม่องได้”

8:3 พระเยซูเลยยื่นมือแตะใส่เขา เว้าว่า “เฮาพอใจอยู่แล้ว ให้เจ้าเซาเป็นดีเด้อ” แล้วในยามฮั้นพอดีโรคขี้ทูตของลาวกะได้สะอาดเกี้ยง เซาดีกับหม่อง

8:4 ส่วนพระเยซูได้สั่งเขาไว้ว่า “อย่าบอกใผเลยเด้อ แต่เอาโตเจ้าไปให้ผู้นำเครื่องถวายเบิ่ง กับให้มอบเครื่องถวายตามที่โมเสสได้สั่งไว้ เพื่อเป็นหลักฐานต่อคนทั้งหลายว่าเจ้าได้เซาแล้ว”

8:5 แล้วบัดพระเยซูเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม มีนายร้อยคนหนึ่งได้มาอ้อนวอนเพิ่น

8:6 เว้าว่า “ท่านเจ้าข้า ผู้ฮับใซ้ของผู้ข้าเป็นอัมพาตอยู่ที่บ้าน ทนทุกข์เป็นตาอิตนหลาย”

8:7 พระเยซูจั่งเว้ากับเขาว่า “เฮาสิไปปัวเขาให้เซา”

8:8 นายร้อยผู้ฮั้นเว้าว่า “ท่านเจ้าข้า ผู้ข้าบ่สมควรที่สิให้ท่านเข้าใต้หลังคาของผู้ข้าเลย ขอแต่ท่านเว้าคำเดียวท่อฮั้น แล้วคนใซ้ของผู้ข้ากะสิเซาเป็นดีกับหม่อง

8:9 คือว่า ผู้ข้าได้เป็นคนอยู่ใต้วินัยทหาร แล้วกะยังมีทหารอยู่ใต้การบังคับบัญชาของผู้ข้าอีก ผู้ข้าสิบอกคนฮั้นคนนี้ว่า ‘ไป’ เขากะไป บอกให้ ‘มา’ เขากะมา บอกว่า ‘ให้เฮ็ดแนวฮั้นแนวนี้’ เขากะสิเฮ็ด”

8:10 บัดพอพระเยซูได้ยินจั่งซั้นกะประทับใจหลาย เลยเว้ากับพวกคนที่ตามเพิ่นมาว่า “เฮาสิบอกความจริงให้พวกเจ้าโลด ว่า เฮาบ่เคยพ้อความเซื่อหลายขนาดนี้แม้นแต่อยู่ในอิสราเอลเลย

8:11 แล้วเฮาสิบอกพวกเจ้าว่า สิมีคนหลวงหลายมาจากทางตะเว็นออกกับทางตะเว็นตก มานั่งลงฮ่วมกันกับเฒ่าอับราฮัม กับอิสอัค กับยาโคบ ในแผ่นดินสวรรค์

8:12 แต่พวกคนที่ถือสิทธิว่าเป็นลูกของแผ่นดินสิถืกโยนถิ้มในที่มืดอันลึกที่สุดอยู่ทางนอกฮั้น หม่องที่มีการฮ้องไห้กัดแข้วอยู่ตลอด”

8:13 แล้วพระเยซูจั่งเว้ากับนายร้อยต่อไปว่า “ไปซะเด้อ มันเป็นไปแล้วตามความเซื่อของเจ้า” แล้วในโมงฮั้นพอดี ผู้ฮับใซ้ของนายร้อยได้เซาเป็นดีกับหม่อง

8:14 บัดพระเยซูเข้าไปในเฮือนของเปโตร เพิ่นกะเหลียวเบิ่งเห็นแม่ยายของเปโตรนอนป่วยเป็นไข้อยู่

8:15 แล้วเพิ่นกะเลยเอามือเพิ่นแตะมือนาง แล้วพอดีอาการป่วยไข้ฮั้นกะออกจากนางไป นางจั่งลุกขึ้นปรนนิบัติฮับใซ้คนทั้งหลายอยู่ฮั้น

8:16 บัดพอค่ำลง มีคนพาหลายคนที่มีผีสิงมาหาพระเยซู แล้วเพิ่นได้ขับไล่ผีออกด้วยคำสั่งของเพิ่น กับได้ปัวพวกคนเจ็บป่วยเป็นไข้ให้เซาเป็นดี

8:17 ทั้งนี้เพื่อสิให้เป็นไปตามถ้อยคำของอิสยาห์ ผู้เป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าที่ทำนายไว้ว่า “เพิ่นผู้ฮั้นได้แบกเอาความเจ็บไข้ของพวกเฮาทั้งหลาย กับได้หอบโรคภัยไข้เจ็บของเฮาไป”

8:18 บัดพระเยซูเหลียวเบิ่งเห็นผู้คนหลวงหลายอยู่ฮั้น ซึ่งได้มาฮ้อมล้อมเพิ่นไว้ เพิ่นจั่งสั่งให้ข้ามน้ำไปฝั่งพู้น

8:19 แล้วยามฮั้น มีเสมียนฯคนหนึ่งได้มาหาพระเยซู แล้วจั่งเว้าว่า “อาจารย์เจ้าข้า อาจารย์ไปทางใด ผู้ข้ากะสิติดตามอาจารย์ไปทางฮั้นนำ”

8:20 แล้วพระเยซูจั่งเว้ากับเขาว่า “หมาจิ้งจอกยังมีโพรงมีฮู กับนกในอากาศยังมีฮัง แต่เฮาผู้เป็นบุตรมนุษย์บ่มีหม่องที่สิวางหัวเลย”

8:21 แล้วคนหนึ่งในพวกลูกศิษย์ของพระเยซู เว้ากับเพิ่นว่า “ท่านเจ้าข้า ขออนุญาตไปฝังศพพ่อผู้ข้าก่อนแหน่”

8:22 แต่พระเยซูบอกเขาว่า “ให้ตามเฮามาเด้อ แล้วปล่อยให้พวกคนอยู่ในสภาพตายฝังคนตายของเขาเองซะเด้อ”

8:23 แล้วพอพระเยซูสิลงเฮือแล้ว พวกลูกศิษย์ของเพิ่นกะได้ลงเฮือตามเพิ่นไป

8:24 แล้วนี่แน่ะ เกิดมีพายุใหญ่ขึ้นมาในทะเลจนคลื่นซัดท่วมเฮือ แต่พระเยซูกะนอนหลับอย่างแจบใจอยู่ ในท้องเฮือ

8:25 แล้วพวกลูกศิษย์ของเพิ่นได้มาปลุกเพิ่น เว้าว่า “ท่านเจ้าข้า ขอซ่อยพวกผู้ข้าแหน่ท้อน พวกผู้ข้าพวมสิพินาศอยู่แล้ว”

8:26 พระเยซูจั่งเว้ากับพวกเขาว่า “เป็นหยังพวกเจ้าจั่งหย้าน โอ้ เจ้าผู้มีความเซื่อน้อยแท้” เว้าแล้วเพิ่นได้ลุกขึ้นห้ามลมกับน้ำทะเล คลื่นกับลมกะมิดโลด เงียบไปฮอดทั่วทะเล

8:27 แล้วพวกลูกศิษย์กะแปลกใจเป็นตางึดเว้ากันว่า “คนผู้นี้เป็นคนแบบใดหนอ แม้นแต่ลมกับน้ำทะเลกะยังเซื่อฟังลาว”

8:28 แล้วบัดพระเยซูข้ามฟากไปเถิงแดนกาดาราแล้ว มีคนสองคนที่ถืกผีสิง ได้ออกจากหม่องอุโมงค์ฝังศพมาพ้อเพิ่น พวกเขากะโหดเหี้ยมขนาด จนบ่มีใผกล้าย่างผ่านไปทางฮั้นได้

8:29 แล้วนี่แน่ะ เขากะฮ้องขึ้นว่า “พระเยซูผู้เป็นพระบุตรของพระเจ้าเอ้ย พวกเฮามีอีหยังเกี่ยวข้องกับท่านแหน่ ท่านมานี้เพื่อสิทรมานพวกเฮาก่อนสิฮอดยามสั่นบ้อ”

8:30 แล้วมีหมูฝูงใหญ่พวมหากินอยู่ห่างๆ จากฮั้นออกไป

8:31 ผีพวกฮั้นได้อ้อนวอนพระเยซูว่า “คั่นท่านขับพวกเฮาออก กะขออนุญาตให้เข้าสิงอยู่ในฝูงหมูฮั้นท้อน”

8:32 พระเยซูจั่งเว้ากับผีพวกฮั้นว่า “ไปถะแม่ะ” ผีพวกฮั้นกะเลยออกไปเข้าสิงอยู่ในฝูงหมู แล้วนี่แน่ะ หมูทั้งฝูงฮั้นกะตื่นแล่นลงไปโดดหน้าผาซันๆ ลงน้ำทะเลจมน้ำตายเมิ้ด

8:33 แล้วฝ่ายพวกคนเลี้ยงหมูกะแล่นหนีเข้าไปในนคร แล้วได้บอกเถิงเหตุการณ์ที่เป็นไปฮั้น กับแนวที่เกิดขึ้นกับคนที่เคยมีผีเข้าสิงอยู่ฮั้น

8:34 แล้วนี่แน่ะ คนทั้งเมิ้ดในนครฮั้นได้พากันออกมาพ้อพระเยซู บัดพ้อเพิ่นแล้ว เขาจั่งอ้อนวอนขอให้เพิ่นออกจากเขตแดนของเขาไปซะ