14:1 หว่างฮั้น ซื่อเสียงของพระเยซูเถิงหูของเจ้าเมืองเฮโรด

14:2 ลาวจั่งบอกพวกคนใซ้ลาวว่า “ผู้นี้ล่ะต้องเป็นโยฮันผู้ให้ฮับพิธีจุ่มน้ำ ได้เป็นขึ้นมาจากตาย จั่งซั้นการอัศจรรย์แนวหมู่นี้ได้มาจากลาวแน่”

14:3 คือว่า แม่นเฮโรดฮั้นที่ได้จับโยฮัน แล้วจั่งมัดขังคุกไว้ ย้อนเห็นแก่คำขอของนางเฮโรเดียส ผู้เป็นน้องสะใภ้ เมียของฟีลิปน้องซายของลาวฮั้น

14:4 คือโยฮันนี้เคยบอกเตือนเฮโรดว่า “มันผิดกฎบัญญัติใด๋ ที่เจ้าเอานางฮั้นมาเป็นเมีย”

14:5 แล้วแม้นแต่เฮโรดคึดสิสังหารโยฮัน กะเฮ็ดบ่ได้ย้อนยำเกรงพวกคนหลวงหลาย คือเขาถือกันว่าโยฮันหนิเป็นปากเป็นเสียงของพระเจ้าผู้หนึ่ง

14:6 แต่บัดฮอดยามฉลองมื้อเกิดของเฮโรด ลูกสาวของนางเฮโรเดียสกะฟ้อนรำต่อหน้าแขกอยู่ฮั้น เลยเฮ็ดให้เฮโรดพอใจหลาย

14:7 เฮโรดจั่งฮับปากปฏิญาณไว้ว่า นางสิขอแนวใด กะสิให้แนวฮั้น

14:8 ลูกสาวจั่งขอตามที่แม่ได้สั่งไว้แล้วว่า “ขอหัวของโยฮันผู้ให้ฮับจุ่มน้ำฮั้น ใส่ถาดมาให้ดิฉันอยู่หนิค่ะ”

14:9 ส่วนกษัตริย์เฮโรดกะเศร้าใจหลาย ย้อนว่าคำปฏิญาณที่ได้ฮับปากไว้แล้วฮั้น กะต้องเฮ็ดตาม กับย้อนเขาเกรงใจพวกแขกที่นั่งกินกันกับลาว จั่งออกคำสั่งตามที่นางได้ขอ

14:10 แล้วเขาจั่งใซ้คนไปตัดหัวของโยฮันในคุก

14:11 เฮ็ดแล้วคนฮั้นกะเอาหัวของโยฮันใส่ถาดมามอบให้ญิงสาวฮั้น ญิงสาวกะเลยนำไปให้แม่

14:12 แล้วฝ่ายพวกลูกศิษย์ของโยฮันกะมาฮับเอาศพไปฝังไว้ แล้วจั่งไปบอกพระเยซูให้เพิ่นฮู้จักนำ

14:13 บัดพระเยซูได้ยินแล้ว เพิ่นจั่งลงเฮือออกจากฮั้น ไปหม่องเปลี่ยวแต่ผู้เดียวเพิ่น แล้วบัดพวกคนอยู่แถวฮั้นได้ยิน เขากะย่างออกจากเมืองต่างๆ ตามหาพระเยซูไป

14:14 แล้วบัดพระเยซูขึ้นจากเฮือแล้ว กะเหลียวเบิ่งเห็นผู้คนหลวงหลายอยู่ฮั้น เพิ่นกะอิตนเขาหลาย เลยปัวคนเจ็บไข้ได้ป่วยของพวกเขาให้เซาเป็นดี

14:15 บัดฮอดยามแล้ว พวกลูกศิษย์ของพระเยซูมาเว้ากับเพิ่นว่า “นี่เป็นหม่องอึดอยากบ่มีแนวกินเลย กับมันสิค่ำแล้ว ท่านควรสิให้คนพวกนี้ออกไป เพื่อเขาสิได้ไปหาซื้อแนวกินตามหมู่บ้านต่างๆ”

14:16 แต่พระเยซูเว้ากับพวกลูกศิษย์ว่า “พวกคนหมู่นี้บ่จำเป็นที่สิต้องออกจากหม่องนี้ไปดอก ให้พวกเจ้าเลี้ยงเขาโลด”

14:17 พวกลูกศิษย์จั่งตอบพระเยซูว่า “พวกผู้ข้ามีแต่ขนมปังเพียงห้าก้อนกับปลาสองโตเมิ้ดท่อฮั้น”

14:18 เพิ่นจั่งสั่งเขาว่า “เอามันมาให้เฮาโลดเด้อ”

14:19 แล้วเพิ่นได้สั่งให้หมู่คนอยู่ฮั้นให้นั่งลงในท่งหญ้าหนิ แล้วได้จับเอาขนมปังห้าก้อนกับปลาสองโตฮั้นขึ้นมา แล้วกะเงยหน้าเบิ่งทางฟ้าสวรรค์ จั่งขอบพระคุณพระเจ้า แล้วบิขนมปังส่งให้พวกลูกศิษย์ พวกเขาเลยแจกออกไปให้เมิ้ดคู่คนอยู่ฮั้น

14:20 แล้วเขากะกินอิ่มเมิ้ดคู่คน ส่วนที่เหลือฮั้น เขากะเก็บไว้ฮอดสิบสองกระบุงเต็ม

14:21 แล้วจำนวนคนที่ได้กินฮั้น นอกจากแม่ญิงกับพวกเด็กๆ มีผู้ซายประมาณห้าพันคน

14:22 หลังจากฮั้น พระเยซูได้สั่งให้พวกลูกศิษย์ของเพิ่นลงเฮือข้ามฟากไปก่อน ส่วนเพิ่นกะถ้าส่งพวกคนอยู่ฮั้นเมือบ้าน

14:23 แล้วบัดส่งพวกคนหลวงหลายอยู่ฮั้นเมือบ้านเมิ้ดแล้ว เพิ่นเลยขึ้นไปเทิงภูเขาแต่ผู้เดียวเพื่อสิอธิษฐานเว้านำพระเจ้า พอฮอดค่ำ เพิ่นกะยังอยู่ฮั้นแต่ผู้เดียวเพิ่น

14:24 ยามฮั้นเฮือกะอยู่กลางทะเลแล้ว ถืกคลื่นใหญ่ซัดไปซัดมา ย้อนต้องสู้กับลมที่พัดมาแฮง

14:25 ยามฮั้นใกล้สิซอดแจ้งแล้ว พระเยซูจั่งย่างไปตามผิวน้ำทะเลออกไปหาพวกลูกศิษย์

14:26 แล้วบัดพวกลูกศิษย์เห็นเพิ่นย่างมาตามผิวน้ำทะเล เขากะตกใจหย้านเมิ้ดแฮง จั่งฮ้องกันเสียงดังว่า “ผีมาแล้วๆ”

14:27 ในยามฮั้นพอดี พระเยซูเว้ากับเขาว่า “ให้ดีใจโลดเด้อ แม่นโตเฮาเองดอก อย่าสู่หย้านเด้อ”

14:28 ฝ่ายเปโตรจั่งตอบพระเยซูว่า “ท่านเจ้าข้า โปรดให้ผู้ข้าย่างตามผิวน้ำไปหาท่านแหน่”

14:29 เพิ่นเว้าว่า “มาโลดเด้อ” บัดเปโตรลงจากเฮือแล้ว ลาวกะตั้งต้นเริ่มสิย่างเทิงน้ำไปหาพระเยซู

14:30 แต่บัดลาวเหลียวเบิ่งเห็นลมพัดแฮงกะเกิดหย้าน แล้วบัดพวมสิจมลงกะฮ้องว่า “ท่านเจ้าข้า ซ่อยผู้ข้าแหน่ท้อน”

14:31 ในยามฮั้นพอดีพระเยซูได้เอื้อมมือลงจับเปโตรไว้ แล้วเว้ากับลาวว่า “โอ้ เจ้าผู้มีความเซื่อน้อยแท้ เจ้าสงสัยย้อนหยัง”

14:32 แล้วบัดพระเยซูกับเปโตรขึ้นเฮือแล้ว ลมได้เซากับหม่อง

14:33 บัดนี้ ลูกศิษย์ที่อยู่ในเฮือจั่งมาเคารพบูซาเพิ่น เว้าว่า “แต่แท้แล้ว ท่านเป็นพระบุตรของพระเจ้าอีหลี”

14:34 บัดพวกเขาข้ามฟากไปฮอดแล้ว กะมาเถิงตะฝั่งของแขวงเยนเนซาเรท

14:35 บัดคนอยู่ฮั้นฮู้จักว่าพระเยซูมาอยู่ฮั้นแล้ว เขากะใซ้คนออกไปบอกข่าวทั่วล้อมรอบแคว้นฮั้น แล้วต่างคนต่างได้พากันนำคนโรคภัยไข้เจ็บมาหาเพิ่น

14:36 แล้วพวกเขาอ้อนวอนพระเยซู จั่งได้ขอเพียงแต่เอามือแตะซายเสื้อคลุมเพิ่น แล้วผู้ใดได้เอามือแตะซายเสื้อของเพิ่น กะเซาป่วยเป็นดีคู่คนอย่างสมบูรณ์แบบเมิ้ด