6:1 บัดนี้ ผู้ข้าเหลียวเบิ่ง เห็นแกะน้อยของพระเจ้า ได้แกะตราดวงหนึ่งของม้วนหนังสือฮั้นออกแล้ว ผู้ข้าได้ยินสัตว์หนึ่งในสัตว์ทั้งสี่ฮั้น ฮ้องเสียงดังคือปานเสียงฟ้าฮ้อง เว้าว่า “มาเบิ่งเด้อ”

6:2 แล้วผู้ข้าเหลียวเบิ่ง แล้วนี่แน่ะ เห็นม้าขาวโตหนึ่ง แล้วผู้ที่ขี่ม้าฮั้นมีธนู กับมีมงกุฎ กับผู้ฮั้นออกไปอย่างมีซัย เพื่อมีซัยต่อ

6:3 แล้วบัดแกะน้อยได้แกะตราดวงที่สองออกแล้ว ผู้ข้าได้ยินสัตว์โตที่สองฮ้องว่า “มาเบิ่งเด้อ”

6:4 แล้วมีม้าอีกโตหนึ่งออกไป เป็นม้าสีแดงสดๆ พอปานแปวไฟ แล้วผู้ที่ขี่ม้าโตฮั้น ได้ฮับอนุญาตให้ถอนสันติภาพออกจากแผ่นดินโลกไป เพื่อคนสิเกิดการฆ่าฟันลันแทงกัน แล้วผู้นี้ได้ฮับมอบดาบใหญ่หลวงเล่มหนึ่ง

6:5 แล้วบัดแกะน้อยได้แกะตราดวงที่สามออกแล้ว ผู้ข้าได้ยินสัตว์โตที่สามฮ้องว่า “มาเบิ่งเด้อ” แล้วผู้ข้าเหลียวเบิ่ง แล้วนี่แน่ะ ผู้ข้าได้เห็นม้าสีดำมืดโตหนึ่ง กับผู้ที่ขี่ม้าฮั้นถือตราซั่งในมือ

6:6 แล้วผู้ข้าได้ยินเสียงออกมาจากสัตว์ทั้งสี่ฮั้นว่า “ข้าวสาลีราคาทะนานหลวงละหนึ่งเดนาริอัน ข้าวบาร์เลย์สามทะนานหลวงต่อหนึ่งเดนาริอัน แล้วอย่าทำลายน้ำมันมะกอก กับน้ำองุ่นฮั้นเด้อ”

6:7 แล้วบัดแกะน้อยได้แกะตราดวงที่สี่ออกแล้ว ผู้ข้าได้ยินเสียงสัตว์โตที่สี่ฮ้องว่า “มาเบิ่งเด้อ”

6:8 แล้วผู้ข้าเหลียวเบิ่ง แล้วนี่แน่ะ ได้เห็นม้าสีเขียวซีดๆ โตหนึ่ง แล้วผู้ที่ขี่ม้าโตฮั้นมีซื่อว่า ความตาย แล้วแดนมรณาได้ติดตามผู้ฮั้นไป แล้วพวกนี้ได้ฮับมอบสิทธิ์อำนาจเหนือหนึ่งส่วนสี่ของแผ่นดินโลก เป็นอำนาจล้างผลาญด้วยดาบ ด้วยความอดอยาก ด้วยความตาย กับด้วยพวกสัตว์ป่าฮ้ายต่างๆ ตามพื้นแผ่นดินโลก

6:9 บัดแกะน้อยได้แกะตราดวงที่ห้าออกแล้ว ผู้ข้าเหลียวเบิ่งอยู่เซิงแท่นบูซา เห็นดวงวิญญาณของคนทั้งหลายที่ถืกฆ่า ย้อนเห็นแก่พระคำของพระเจ้า กับย้อนคำพยานของเขาที่เขายึดถือฮั้น

6:10 แล้วเขาพวกฮั้นฮ้องเสียงดังว่า “โอ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าเอ้ย ผู้บริสุทธิ์กับสัตย์จริง มันสิโดนนานส่ำใดก่อนพระองค์สิลงโทษล้างแค้นคนเฮาทั้งหลาย ย้อนเห็นแก่เลือดของพวกเฮา ที่พวกคนอยู่ในโลกเฮ็ดให้ตก”

6:11 แล้วเพิ่นจั่งมอบเสื้อคลุมยาวสีขาว ให้กับคนพวกฮั้นแต่ละคนที่ถืกฆ่า กับได้บอกพวกเขาให้คองถ้าอีกจักหน่อย จนกว่าหมู่ผู้ฮับใซ้ พร้อมกับพวกพี่น้องของเขา สิถืกฆ่าคือจั่งพวกเขาให้ครบ

6:12 แล้วบัดแกะน้อยได้แกะตราดวงที่หกออกแล้ว นี่แน่ะ แผ่นดินโลกไหวอย่างขนาดใหญ่ ดวงตะเว็นได้มืดลงดำคือพอปานผ้ากระสอบเฮ็ดด้วยขนสัตว์ กับดวงเดือนได้กลายเป็นสีเลือด

6:13 กับหมู่ดาวทั้งหลายอยู่เทิงท้องฟ้า ได้ตกลงมาในแผ่นดินโลก คือปานหมากเดื่อบ่ทันสุก หล่นลงมาจากกกของมัน บัดลมพายุพัดแฮงๆ

6:14 แล้วท้องฟ้าได้ถอนออกไป พอปานหนังสือม้วนตอนเก็บขึ้นไป แล้วภูเขาคู่ลูกกับเกาะคู่เกาะได้ขยับโยกย้ายจากที่เดิมของมันไป

6:15 แล้วกษัตริย์ทั้งหลายในโลก พวกคนสำคัญๆ พวกเศรษฐี พวกนายทหารผู้ใหญ่ พวกผู้มีอำนาจ พร้อมกับเมิ้ดคู่คนบ่ว่าสิเป็นทาสหรือไท ได้หาหม่องหลบลี่ ซ่อนโตไว้อยู่ในถ้ำ กับในฮูในช่องโขดหินตามภูเขา

6:16 พวกเขาจั่งฮ้องขอภูเขากับโขดหินว่า “ขอให้ล้มทับเฮาแหน่ท้อน ซ่อนเฮาไว้ให้พ้นจากหน้าของเพิ่นผู้ฮั้นที่นั่งอยู่เทิงพระที่นั่ง กับจากความโกรธเกรี้ยวของแกะน้อย ของพระเจ้า แหน่ท้อน

6:17 ย้อนว่า มื้อโกรธเกรี้ยวอันใหญ่หลวงของเพิ่นใกล้สิมาฮอดมาเถิงแล้ว แล้วแม่นใผสิสามารถทนเอาได้”